Plunderen?

In Haïti hebben de mensen geen eten, water of medicijnen. Velen hebben geen dak meer boven het hoofd of durven de huizen niet in. Er zijn niet genoeg ziekenhuizen en de noodhospitalen komen maar moeizaam van de grond. Het is de vraag of zij de stroom gewonden aankunnen. Op het vliegveld bulkt het van de hulpgoederen, vliegtuigen, reddingsploegen, speurhonden enzovoort, enzovoort. Maar vooralsnog komt alles maar mondjesmaat ter plekke. Als simpele leek vraag ik me dan af waarom er geen helikopters zijn gestuurd door al die naties die hulpgoederen en mensen sturen, en of die helikopters dan niet in staat zijn voedseldroppings te organiseren. Dat is in het verleden toch wel vaker vertoond? Is dat erg moeilijk te regelen? Hoe is het mogelijk dat je schrijvende pers en tv-ploegen ter plekke krijgt (meestal een paar man mét apparatuur), en niet één ploeg, nee elk land een paar. Hoe is het mogelijk dat de VS 10.000 militairen stuurt; ze daar kennelijk fysiek en dus logistiek ter plekke krijgt, maar dat het verder niet mogelijk is de logistiek op het eiland zelf in goede banen te leiden? Ik kan er wel om huilen. Nu de Haïtianen al een week zonder eten en drinken zitten, ze de lichamen van geliefden en vreemden langs de straten zien liggen of getuige zijn van zeer onceremoniële en mensonwaardige begrafenissen verliezen ze de hoop. Hoe moet je je waardigheid behouden? Hoe moet je je verstand laten prevaleren? Hoe zorg je dat je niet gek wordt van verdriet, boosheid, ontgoocheling of complete ontreddering? Als je nog een beetje bij je positieven bent ga je zorgen dat je wat te eten of drinken krijgt. Voor jezelf en je kinderen of voor je oude moeder of buurvrouw. Je gaat naar de ingestorte winkels en haalt wat je nodig hebt, want niemand komt je helpen. Je pakt water en blikken eten en misschien nog wat andere spullen die het lijden de komende tijd wat draaglijker kunnen maken. Dan hoor je schieten, je ziet een man met een politiehesje en een groep burgers die uit hun dak gaan omdat je iets uit de puinhopen haalt. Je zet het op een rennen… En hier in het Westen spreken de media over ‘plunderen’. Beste collega-westerlingen, dit is geen plunderen. Dit is overleven, koste wat kost. Van mij mag het, moét het zelfs. Ik zou het niet begrijpen wanneer je verkiest te verhongeren wanneer er voedsel in de winkels ligt en de voedselpakketten van brave Amerikanen en Europeanen op het vliegveld liggen te wachten. En Nederland? Nederland is weer erg trots op zichzelf: we hebben giro 555 opengesteld en er zijn al behoorlijke bedragen opgehaald. Knap hoor jongens, daar hebben ze wat aan in Haïti. Rot toch op. Geld is er genoeg. Ga in godsnaam met die hulporganisaties van jullie zorgen dat die mensen daar de spullen krijgen die ze nodig hebben. Het is jullie core business nota bene!