woensdag 17 maart 2010

Taalvouten

Een tijdje geleden startte iemand op LinkedIn een discussie met als titel en onderwerp ‘Vallen taalvouten jou ook gelijk op?’ Tot vandaag ontving hij een kleine 130 reacties. Sommige leuk, andere van taalmierenneukers. Vooral die reacties geven een mooi inkijkje in de betweterigheid van taalpersonen. Ik ben er zelf een, dus ik mag het zeggen. Taalfouten; mijn favoriete (volks)krantje kan er soms ook wat van. Een hele pagina vol tekst (nu nog geen tabloid, dus veel tekst op één pagina) en die t waar een d hoort springt mij bij het omslaan van de pagina tegemoet. Zonder vertraging. Jammer, want van de krant verwacht ik smetteloze taal. Maar dat is niet redelijk. Zo’n dt-fout (schrijf je dat zo?) kan best een tikfout zijn, maar hij ziet eruit alsof de redacteur zijn of haar moerstaal niet beheerst.

Toch vind ik taalfouten soms niet erg. Ik was ooit juf Nederlands en Engels en moest het beroepshalve heel erg erg vinden. Inmiddels ben ik van de preciezen naar de rekkelijken opgeschoven: communiceren is belangrijker dan punten op de i. Ik licht het even toe.

Sinds een paar jaar ben ik lid van het legioen der (diepzee)duikers. Dat is een divers gezelschap, so to speak. Bij die sportieve activiteit hoort ook het lidmaatschap van een paar informele verenigingen en bijbehorende mailgroepen. Nou, daar komt wat voorbij hoor, aan taaljuweeltjes. Laat ik dat nou helemaal niet erg vinden. Ik heb zelfs grote bewondering voor leden die over hun dyslexie of taalangst heenstappen en hun berichtje toch posten. Hun boodschap komt altijd over en ik heb liever dat ze een beetje gemankeerd schrijven dan helemaal niet. Bovendien zijn zij toevallig retegoed in hun eigen vak, waarvan ik meestal weer geen kaas gegeten heb.

Dus ja, taalfouten vallen mij ook meteen op. Vooral de fouten van iemand anders. En daar zit hem het probleem. Die van mezelf zie ik soms over het hoofd. Dat is een vrij normaal verschijnsel. Je ziet wat je denkt te zien, en niet wat er staat. Soort trompe l’oeil van de taal. Zo heb ik onlangs mijn website vernieuwd. Nieuw format, ander programma, tekst beetje bijgepoetst. Lange dagen en nachten zitten klussen. Alles tot vervelens toe doorgelezen. Midden in de nacht de handel online gezet. Nog één keer gekeken en toen lekker naar bed. Tot ik een weekje later nog eens ging kijken of alles er nog een beetje strak bijstond. Op de eerste pagina van mijn site stond pontificaal al een hele week een megantische taalfout. Helemaal zelf gemaakt en niet gezien.

Uw taalkundige verbeteringen op dit blogje zijn van harte welkom.
(Via het contactformulier op mijn site.)