Service

'Ik kap ermee voor vandaag.
't Is toch niet druk.'
Foto: Hedwig Suurmeijer

Meneer mijn echtgenoot*  (hierna MME voor het gemak) was nog nooit in Arcen. Arcen is een plaatsje boven Venlo en is bekend om zijn kasteeltuinen. Dat uitje stond voor deze zomer op het programma en als zzp’er (ik) en pensionista (MME) kun je dus heerlijk op een doordeweekse dag zo’n plek bezoeken zonder je te ergeren aan massa’s toeristen die allemaal net met een sandaal, een flap van een regenjas, of – erger nog – een wiel van een oversized buggy in een hoekje van je foto’s opduiken.
Eerst maar een kopje koffie in het Koetshuys. Zo’n stijlvol gespelde naam wekt toch minstens de verwachting van obers m/v die je met gratie komen bedienen en menukaarten waarop je lekkers kunt uitzoeken. Nou, nee. Het Koetshuys doet aan zelfbediening en dat nemen ze zeer letterlijk. Twee grote, industrieel aandoende koffieapparaten met veel knoppen doen dienst als zelftap. Je mag er een kartonnen bekertje onder zetten (zelf uitzoeken onder welk tuitje) en op een knopje drukken. Personeel hangt in een groepje van vijf achter de balie live te chatten. Je mag ze wel wat vragen, maar ze doen niks voor je, behalve afrekenen. MME en ik maken nog wat zoekende buitenlandse baby boomers wegwijs, want het personeel is te druk met hangen. Over de baby boomers een andere keer meer.
Enfin, de cappuccino is in elk geval lekker, ondanks de kartonsmaak. Op naar de kassa van het park voor een kaartje. Bij het kaartje ontvangen we de mededeling dat de overige catering niet open is vandaag, want op zo’n doordeweekse dag is het niet druk genoeg. Ja hallo, daarom komen wij dus op dinsdag, muts. Lekker rustig. En we betalen de volle mep, dus we willen ook alle faciliteiten.
Maar, zegt de mevrouw, we mogen zo vaak als we willen in en uit lopen om in het Koetshuys een versnapering te doen. Ja hallo muts, andermaal. Denk je dat wij van achter uit het park even een frisje komen drinken om dan weer terug te gaan? Maar goed, kan zij het helpen?

Tijdens zo’n urenlange wandeling door het groen moet je helaas wel een of twee keer een sanitairtje plegen. Nou da’s ook zeker geen genoegen. Ik durf er een wc-rol om te verwedden dat de plees na het ongetwijfeld drukbezochte weekend niet meer schoongemaakt zijn. Waarom zou je ook, het is toch niet druk?

De tuinen zijn prachtig. Daar hoef ik niks over te verklappen. Dat doet u maar lekker zelf een keer. Neemt u op een doordeweekse dag dan wel wat te picknicken mee, want er is plek zat op de terrassen. Een Toly toilet seat  en een paar lieslaarzen voor de plassessies en je bent helemaal klaar om te gaan. Veel plezier.

 * Mijn oude, chique tante refereert graag als volgt aan mijn huisband: ‘De groeten aan meneer uw echtgenoot.’ Vandaar.