Getver. Gelukkig. We hebben net de laatste twee oliebollen en appelbeignets gekuist bij een kopje koffie. Blij dat ze op zijn, ook al hebben we ons qua oudejaarsbaksels erg ingehouden. Elk twee van elk zal ik maar zeggen en dat in drie dagen tijd. Valt dus mee. Blij ook dat december weer voorbij is. Die maand mag van mij van de kalender geschrapt. Er moet zoveel, maar ik vermoed dat dat een vrouwending is. Je hoort nooit mannen over feestmaandgestress. Gelukkig is het morgen weer maandag, de eerste heerlijke maandag van het nieuwe jaar. Ik wil aan de slag. Echte dingen doen en geen boodschappenlijstjes samenstellen, kookideeën opdiepen, nadenken over cadeautjes, over wie waar wanneer wordt bezocht of uitgenodigd en wel of niet opgehaald, wanneer er geboodschapt moet worden en of dat wel of niet bij AH gebeurt (waar ze tegenwoordig ALTIJD aan het vakkenvullen zijn met dertig man tegelijk), en of we beter te voet kunnen gaan of met de auto (spekglad, parkeerproblemen etc.). Of we m’n verjaardag wel of niet gaan vieren en zo ja met een klein cluppie of met de hele bups (extra stress, want past niet in het huis, want winter en dus geen tuinzitterij). Wie de broers en zussen gaat mailen dat we het toch maar niet vieren en hoe je dat gaat verwoorden, want sommigen balen daarvan. En of je enkelen niet moet bellen want digibeet of wensen persoonlijk geïnformeerd te worden. Of je wel of niet dat bezoek van familie uit Verweggistan moet afbellen omdat het deze maand op de snelwegen dagelijks niet erg pluis is. En als je het niet afzegt, dat je dan nog extra boodschappen gaat doen omdat je moeder (die ‘gastvrouw’ is maar dat niet kan onthouden en dus zelf niets hoeft te doen) geen boodschap meer recht kan breien en ook geen portemonnee meer kan hanteren. En of je nu wel of geen kerstkaarten gaat sturen; nou vooruit toch maar een digitale voor de pc-types en een papieren voor de oudjes en andere uitzonderingen. Oh ja, en de kerstkaarten voor je moeder regelen die ze zelf mag ondertekenen, maar die de hele maand nog roept: ‘Ik heb geen enkele kerstkaart gestuurd dit jaar.’ ‘Jawel mam, die heb ik voor je geschreven, weet je nog, je hebt er zelf je naam opgezet.’ ‘Oh, daar weet ik niks van.’ Ook prima.
In week 51 nog even op kraamvisite en in week 52 het Verweggistan-bezoek ontvangen en een dagje met de kleinkinderen stoeien. Nog net op de valreep op Oudejaarsdag een paar boodschappen doen (die beignets van hierboven onder andere en een verjaardagscadeautje uitzoeken voor iemand wiens partner geen cadeautips heeft) en dan op Oudejaarsavond heerlijk met z’n tweeën in onze luie stoel hangen. (Vonden jullie ook dat er zo weinig op de tv was?) ’s Nachts even de straat op maar dat boeit me niet zo meer. We hebben elkaar vorig jaar ook een zalig en gelukkig jaar toegewenst en ik mag wel zeggen dat 2010 een k**-jaar was. Op Nieuwjaarsdag weer op kraamvisite en op verjaardagsvisite in de Randstad en vandaag even uitrusten. Beetje administratie, vertaling voor de Volkskrant-wedstrijd finetunen en insturen en even dit blogje. Nou, gelukkig nieuwjaar dan maar. Morgen is het lekker maandag. Fijne maandag hoor, geniet er van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten