zaterdag 27 februari 2010

Seks en de kerk

Het was een kwestie van tijd, maar ook in Nederland komt de waarheid boven tafel. Mannen in ‘geestelijke’ beroepen zijn niet altijd brave jongens. Sommigen proberen heiliger te zijn dan de paus door homo’s een blaadje ouwel of stukje brood te ontzeggen, anderen kunnen niet met hun bewierookte handen van kleine jongetjes afblijven. En waarschijnlijk ook niet van kleine meisjes, maar dat nieuws volgt natuurlijk nog. Wat zijn die priestly child molesters nou eigenlijk? Pedo’s of homo’s in de kast die geen gelijkwaardige relatie met een man aandurven omdat ze dan – en dat is nog het minste – niet meer ter communie mogen. Daarom doen ze het met kleine jongetjes. Die zijn nu opgestaan. Chapeau, ik ben trots op jullie. Mocht Nederland alweer(!) denken ‘dat zoiets hier niet kan gebeuren’, dan hebben jullie terecht de schellen voor de laaglandse ogen verwijderd.

Ik ben gek op kerken. Ik kom er dan ook graag en tijdens vakanties bezoek ik bezienswaardige kerken, kathedralen en kapellen. Maar met de representanten van de kerk en met het geloof heb ik niet veel op. Niets eigenlijk.
Het verbaast mij dat weldenkende, intelligente, belezen mensen die zich met serieuze zaken in het leven bezighouden en zich verdiepen in mens en maatschappij een geloof kunnen aanhangen. Een geloof dat is samengesteld uit verhalen die zodanig zijn aangepast dat ze de alleen informatie bevatten die het instituut kerk welgevallig is. De mannen in jurken bepalen hoe het zat en hoe het zit. Wat je wel en niet mag denken, doen, geloven. Voor henzelf gelden uiteraard andere regels. Zij leggen geloftes van armoede af, maar struikelen over het goud. Zij kiezen voor het oog van het kerkvolk voor het celibaat, maar zitten in het geniep met hun dikke vingers aan kleine piemeltjes. Zij geven homo’s geen hostie, maar hun Jezus van N. zou waarschijnlijk iedere hongerlijder een stuk brood hebben gegeven.

Beste homo’s van Nederland. Als jullie behoren tot de weldenkende mensen van deze eeuw, dan keer je het fossiele instituut ‘kerk’ de spreekwoordelijke rug toe. Laat de jurken en mijters hun rituelen en vier samen een ander feestje. Breek een broodje, drink een slok wijn. Toost op het leven en ga je eigen weg. Ik ben dan geen priester en geen paus, maar mijn zegen hebben jullie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten