De aftrap

Na een fikse zoektocht op internet naar een goede blogprovider ben ik dan eindelijk zover. Een prima zondagje om hiermee bezig te zijn. Het is buiten niet al te lekker en zelfs de kat vond het om 12 uur nog geen tijd om op te staan. Deze blog ga ik niet elke dag vullen met mijn vertelsels (bent u niet in geïnteresseerd), maar ik wil er af en toe wel een nieuwtje of overdenking op kwijt. Over mijn werk als tekstschrijver bijvoorbeeld. Af en toe een column (ja inderdaad, ook ik) of een reactie op de actualiteit. Daar valt heel wat te reageren. Op het feit dat Willem-Alexander zich toch laat beïnvloeden door de pers bijvoorbeeld en door de dames en heren in de Tweede Kamer, die allang mijn 'vertegenwoordigers' niet meer zijn. Zo'n villa in Mozambique zit mij nou helemaal niet in de weg. En ja, je kunt als media ter plekke altijd mensen vinden die het project belasteren. Die er persoonlijk belang bij hebben een zwarte kant te schilderen. Als je al heel wat van de wereld hebt gezien en je wat verder wilt lezen dan je neus lang is, weet je dat projecten in verre buitenlanden soms ook profiteurs en beunhazen aantrekken en dat enige 'palm grease' welhaast onvermijdelijk is, ook al wens je er zelf niet aan mee te doen. Daarmee is de geloofwaardigheid van een project niet verdwenen en zijn de goede bedoelingen van betrokkenen niet a priori in twijfel te trekken. Ik mag hopen dat de voordelen voor de lokale bevolking onverminderd van kracht blijven. Zij moeten al helemaal niet de dupe worden van het opportunisme van de Nederlandse pers en de immer aanwezige verkiezingsangst van de gevestigde partijen. Een angst die zich uit in vreemde draaikonterij waarbij je als partij per dag bekijkt welke visie je het beste uitkomt. Enfin, daarover later nog wel een keer. Gegroet.